środa, 2 listopada 2016

         ODMIANA JABŁONI PEDERSTRUP

Pochodzenie. Odmiana prawdopodobnie została wyhodowana w Danii.
Drzewo. Rośnie niezbyt silnie, wytwarza bardzo mało przyrostów, dlatego zalecane jest silne cięcie. Tworzy koronę dość szeroką, konary odchodzą od pnia pod kątem prostym.
Owoce. Średniej wielkości lub duże, kulisto-spłaszczone, niższe z jednej strony. Skórka zielona pokryta na niewielkiej powierzchni marmurkowym rumieńcem koloru ceglastego, tłusta, gładka, gruba, delikatnie ordzawiona. Przetchlinki zielone lub rdzawe, słabo widoczne, czasem z czerwoną obwódką. Kielich otwarty lub zamknięty. Zagłębienie rozległe ale płytkie, pomarszczone przy kielichu.
Szypułka cienka, długa -do 3 cm. Zagłębienie szypułkowe wąskie, ale głębokie, ordzawione.
Miąższ kremowo-zielonkawy, mało soczysty, miękki, mierny w smaku, kwaskowy z lekko anyżkowym posmakiem. Komory nasienne zamknięte.
Dojrzewanie owoców. Owoce dojrzewają na początku X.
                    ODMIANA JABŁONI CZARNOGUZ

Należy do grupy smużków.
Synonimy: Letgalskie, Czarnaja Guś, Czarnyj Guś, Czornoguz
Pochodzenie. Odmiana pochodzenia letgalskiego (Inflanty), okolice Dźwińska i Rzeźycy.
Drzewo. Tworzy koronę szeroko piramidalną, później przechodzi w kulistą, rzadką. Gałęzie odchodzą od pnia prawie pod kątem prostym. Pędy krótkie, o krótkich międzywęźlach, średniej grubości lub cienkie, czarno czerwono bure, trochę omszone, gęsto usiane drobnymi, tępymi, szarymi przetchlinkami. Pąki kwiatowe duże, tworzące się na trzyletnich gałązkach.
Liście dość drobne, jasnoszaro zielone, z wierzchu gładkie i matowe, pod spodem biało omszone, z silnie widocznymi żyłkami, owalne, słabo zaostrzone, podwójnie ząbkowane, cienkie.
W okres owocowania wchodzi w 5 – 8 roku po posadzeniu, owocuje umiarkowanie. Wytrzymałe na mróz i odporne na choroby.
Owoce. Średniej wielkości (59-80 x 53-68), zmienne, ale zawsze okrągło-stożkowe, płasko-stożkowe lub wysoko-stożkowe, gładkie, czasami tylko z silniejszymi żebrami na górnej połowie, które nigdy nie dochodzą do szypułki.
Kielich średni lub mały, zamknięty, umieszczony prawie na wierzchu owocu. Zagłębienie wąskie i płytkie, żebrowane, im bardziej stożkowaty owoc, tym zagłębienie jest płytsze. Działki kielicha niebiesko zielone, delikatnie omszone, trójkątne, czasem jakby trochę zwinięte wzdłuż, nie stykające się.
Szypułka średniej długości lub czasem bardzo długa, u podstawy cienka, w końcu silnie rozszerzona, czasem ze śpiącymi oczkami, prosty lub zgięty, mało omszony. Zagłębienie lejkowate, gładkie, szerokie, średnio głębokie, delikatnie ordzawione.
Skórka gruba, matowa, pokryta delikatnym białym nalotem. Po dojrzeniu owocu skórka przybiera kolor żółty, czasem pomarańczowy, pokryta w całości , karminowym, prążkowanym rumieńcem. Przetchlinki dość duże, białawe, rozsiane po całej powierzchni, lekko zagłębione w skórkę.
Gniazdo nasienne bardzo duże, sercowate, wysokie, otoczone zielonkawo żółtą żyłką. Komory duże, położone bliżej u podstawy gniazda, otwarte. Nasiona małe, długie, bardzo zaostrzone, brunatne, często z jednej strony zupełnie jasne, z jasnymi punkcikami.
Miąższ żółty, pod skórką nawet jaskrawo żółty, lekko pomarańczowy, przy kielichu zielonkawy, czasem lekko różowawy, soczysty, delikatny, drobnoziarnisty, słodko winkowaty, bez aromatu.
Dojrzewanie owoców. Owoce dojrzewają w X i przechowują się do XII. W czasie przechowywania nie więdnie. Jest to odmiana stołowa i kuchenna.