BOIKEN (Złotka Boikena)

(ros. Bojken, czes. Boikovo, fr. Pomne Boiken, niem. Boikenapfel).

Odmiana pochodzenia niemieckiego. Drzewo rośnie umiarkowanie. Tworzy koronę dość luźną, a gałęziach wyrastających prawie pod kątem prostym do pnia i przewodników.  Owocuje bardzo obficie.  W okres owocowania wchodzi w 5-6 roku po posadzeniu. Na mróz odmiana dość wytrzymała. Na parcha i na mączniak dość wrażliwa.

Owoc średniej wielkości, kulistostożkowaty, przy kielichu regularnie żebrowany, twardy i ciężki. Skórka dość gruba, zielonawożółta, nieco tłusta z  delikatnym rozmytym, czerwonym rumieńcem i brązowymi, rzadko rozmieszczonymi przetchlinkami. Szypułka zgięta, wystaje nad zagłębienie szypułkowe nieco ordzawione. Miąższ biały z odcieniem zielonkawym, ścisły, jędrny, średnio soczysty, kwaskowaty. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają pod koniec października, a konsumpcyjną od stycznia do czerwca. Odmiana stołowa, kuchenna i przerobowa.

                            Ryc. wyk. Tomasz Idzikowski